Het laatste wat je in een columnpje moet doen, is iets goeds zeggen over jezelf. Daarom begin ik met: ik ben een waardeloze kok. Met veel ongemak achter de schermen kan ik dat verbergen voor vrienden die komen eten, maar zelf weet ik beter. Mijn verhaal gisteren (over thuisbezorgd) bevestigt dat. Krijg ik vandaag het verzoek of ik een onbekende in de buurt iets te eten kan brengen. Het is mijn ex die het vraagt. Ofwel, iemand die bij uitstek weet hoe koken en ik zich tot elkaar verhouden. Ik doe wel eens iets goededoelerigs hoor, op terreinen waarvan ik vind dat ik iets kan: schrijven, fotograferen. Maar misschien is het overstijgen van je eigen schaamte en ongemak wel het mooist dat je kunt doen. Ik weet het niet. Al tijden geen Happinez opengeslagen. Maar ik weet wel dat jullie van dit avontuur geen foto krijgen.