‘Ik ben weer helemaal verliefd op Nederland.’ Het zijn de woorden van mijn dochter van 25. Na haar studie journalistiek vertrok ze naar Israël en later Marokko om daar te wonen en te werken als freelance journalist. Ze wilde daar zijn waar het schuurt en waar goede berichtgeving kan bijdragen aan een dialoog. Nu, vier jaar later, brengt corona haar weer naar Nederland. En geniet ze zichtbaar van de redelijkheid van Mark Rutte (al staat hij ver van haar politieke kleur) en van het aanbod en het personeel van Albert Heijn (al schrikt ze van sommige prijzen). Maar ook van de eerlijkheid van een dakloze. Hij wilde geld. Zij had geen cash, wel een volle boodschappentas en bood hem iets te eten aan. ‘Nee, ik heb gegeten, dank je.’ Ik denk dat we in een fijn land wonen.