Help, mijn man is klusser! Zoiets moet mijn vriendin hebben gedacht toen ze me dit zwarte dingetje overhandigde. Het was vast van iets. Want wat is niet van iets of iemand? (Het antwoord is natuurlijk ‘De hond die van zichzelf was’, maar dat is een kinderboek en dat was dit niet.) Was dit niet van iets heel belangrijks? Haar gedachte vond Pokon in het gemak waarmee ik apparaten openschroef waarvan ik totaal geen verstand heb. En in tijden van corona zoekt de thuiszittende man klusjes om zijn bestaan te rechtvaardigen. Kennelijk had ik een onderdeel laten ontsnappen. Dus wat kon er nu elk moment mis gaan? ‘Dit lijkt op een rubber O-ring’, sprak ik kundig. ‘Gebruikt in allerlei apparatuur om water, olie of gas de pas af te snijden.’ Ik snuffelde eraan. Als man sta je dicht bij de natuur. Je volgt je instinct. Ik rook olijf, zoals dat in plakjes voorkomt op de pizza’s die we gisteren lieten bezorgen. Zij rook het nu ook.